Europejscy naukowcy połączyli siły, aby wspólnie poznać rolę niekodującego RNA (ncRNA) w rozwoju raka piersi. Wiedza zdobyta w ramach projektu z pewnością wpłynie na przyszłość medycyny translacyjnej.
Niekodujące RNA to cząsteczki RNA, które, w przeciwieństwie do matrycowych RNA, nie kodują białek. Biorą za to udział w procesie transkrypcji i prawdopodobnie wpływają na stabilność matrycowych RNA oraz translację białek.
Najnowsze dane podkreślają znaczenie ncRNA zarówno dla prawidłowego rozwoju, jak również powstawania patologii, w tym raka. Jeden z podtypów tej cząsteczki, zwany długim niekodującym RNA (lncRNA), tworzy wiązania z czynnikami modyfikującymi strukturę chromatyny w genach docelowych, modulując tym samym aktywność transkrypcyjną. W niektórych dochodzi do nadekspresji w przebiegu wielu chorób nowotworowych, a same cząsteczki odgrywają rolę w epigenetycznej regulacji ekspresji genów w procesie karcynogenezy.
Naukowcy z projektu CHR_LNCRNA (Identification and functional characterization of lncRNA-chromatin protein complexes associated with specific chromatin modifications in breast cancer), finansowanego ze środków UE, podjęli się zbadania roli lncRNA w raku piersi. W tym celu opracowali szczegółową metodologię do identyfikacji czynników modyfikujących strukturę chromatyny, które wiążą się z cząsteczkami RNA. Fotoaktywowalna metoda sieciowania i immunoprecypitacji RNA (PAR-CLPD) zakłada sieciowanie RNA oraz białek, znakowanie białek, a następnie analizę metodą spektrometrii mas.
Naukowcy z projektu CHR_LNCRNA skupili się na cząsteczkach lncRNA w komórkach zdrowych i nowotworowych, mających związek z modyfikacjami histonów, które prowadzą do rozwoju raka. Uzyskali ponad 10 nowych białek-kandydatów chromatyny wiążących RNA, które wiązały się specyficznie z metylowaną lizyną 9 histonu H3. Identyfikacja tych białek pomoże w zrozumieniu mechanizmu działania lncRNA i rozpoznaniu możliwych celów terapeutycznych.
Opracowana w ramach projektu CHR_LNCRNA metodologia niewątpliwie przyczyni się do rozwoju przyszłych badań podstawowych i klinicznych nad rolą lncRNA w warunkach fizjologicznych i patologicznych. W dalszej perspektywie wyniki tych badań mogą przełożyć się na nowoczesne terapie przeciwnowotworowe.
