Uczulenie jest wzrastającym problemem zdrowotnym w krajach rozwiniętych. Jego zdiagnozowanie często nastręcza trudności, co opóźnia rozpoczęcie podawania odpowiednich środków lub, w przypadku wystąpienia uczulenia, jest przyczyną stosowania niewłaściwego leku zastępczego lub nawet zaprzestania leczenia.
Aby rozwiązać ten problem, naukowcy z finansowanego przez UE projektu DENDRIMMUNEASSAYS (Development of sophisticated dendrimeric nanostructural materials with potential applications in drug allergy diagnosis: Towards immunoassays and cellular tests (basophil activation tests)) postanowili stworzyć zaawansowane materiały nanostrukturalne o potencjalnych zastosowaniach w diagnozowaniu uczuleń na leki.
Prace badawcze skupiały się na identyfikacji ciągle nieznanych antygenowych determinant leków poprzez użycie ich różnych modeli. Jako determinanty antygenowe naukowcy rozumieją struktury wywodzące się z leków, które są zdolne do indukowania produkcji immunoglobulin IgE przez układ odpornościowy.
Używając aminocefalosporyn, diklofenaku i penicyliny jako modeli leków, członkowie konsorcjum zaproponowali różne struktury, które mogą służyć jako determinanty antygenowe. Badano ich molekularne rozpoznawanie przez przeciwciała IgE z surowicy różnych pacjentów. Rozpoznane struktury będą immobilizowane w fazie stałej, aby stworzyć zestawy do diagnozowania uczuleń na leki.
W tym kontekście naukowcy badali użycie dendrymerycznych cząstek krzemionki, które mają stać się niezbędnym narzędziem w diagnostyce klinicznej in vitro. Dodatkowe fazy stałe bazujące na celulozie funkcjonalizowanej koniugatami hapten-nośnik okazały się użyteczne do badań przesiewowych surowicy o różnej specyficzności. Co więcej, członkowie konsorcjum wykorzystywali sieciowanie IgE do aktywacji bazofili we krwi. Rozmiar w skali nano i odległość między koniugatami okazały się bardzo istotne dla czułości testu diagnostycznego.
Reasumując, wyniki badania DENDRIMMUNEASSAYS mają pomóc w optymalizacji i rozszerzeniu dostępnego zestawu testów do diagnozowania uczuleń na leki. Użycie nanomateriałów może potencjalnie umożliwić rozwój mikromacierzy uczuleń na leki do równoczesnych badań przesiewowych tysięcy epitopów antygenowych.
