Noworodki są wyjątkowo podatne na infekcje, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest w pełni dojrzały. Niedojrzałość tę można potencjalnie przypisywać jakościowym i/lub jakościowym różnicom między neonatalnymi a dojrzałymi komórkami odpornościowymi.
Limfocyty B to typ komórek odpornościowych, które generują głównie przeciwciała swoiste dla antygenów, jednak mogą także pełnić rolę komórek prezentujących antygen, odpowiedzialnych za sekrecję cytokin. Dane uzyskane na podstawie modeli eksperymentalnych wskazują, że podczas dojrzewania, limfocyty B posiadają odmienne i bardzo szczególne cechy czynnościowe. Z analizy fenotypowej krwi pępowinowej wynika, że większość limfocytów B ma charakter przejściowy, a bardzo niewiele z nich to komórki dojrzałe. Wciąż jednak kontrowersje budzi pytanie, czy owe cechy fenotypowe wskazują na niedojrzałość czynnościową.
W tym kontekście zespół finansowanego przez UE projektu "Functional analysis of the neonatal B cell compartment" (NEONATAL B CELLS) starał się wyjaśnić różnice czynnościowe między przedziałami neonatalnych i dorosłych limfocytów B, analizując mechanizmy, które przyczyniają się do tego zjawiska. W tym celu badacze poddali gruntownej analizie podpopulacje limfocytów B uzyskanych od noworodków i osób dorosłych, koncentrując się na sygnalizacji, aktywacji, produkcji immunoglobulin i cytokin.
Wyniki wykazały brak różnic fenotypowych, za to nieznacznie zredukowaną reakcję na rozmaite bodźce odpornościowe. Zaobserwowano jednak istotną różnicę, a mianowicie: limfocyty B noworodków produkują jedynie podstawowe immunoglobuliny IgM i nie są zdolne do przełączania klas przeciwciał, co charakteryzuje limfocyty B osób dorosłych. W neonatalnych limfocytach B niektóre szlaki sygnalizacji były także zmienione, co jest kolejnym potwierdzeniem hipotezy na temat ich niedojrzałości. Dalsza analiza molekularna tych komórek ujawni mechanizmy leżące u podstaw tej niedojrzałości czynnościowej.
Odkrycia poczynione w ramach projektu dają znacznie pełniejszy obraz układu odpornościowego noworodków i wyjaśniają proces jego dojrzewania podczas rozwoju. Zastosowanie tych informacji w praktyce klinicznej może usprawnić leczenie i zapobieganie infekcjom nie tylko u noworodków urodzonych w terminie, ale także u wcześniaków.
